حجت الاسلام حسن روحانی عصر شنبه در دیدار خیرین، سازمان های مردم نهاد و فعالان مبارزه با کرونا، اظهارداشت: مهم است که سمنها برای تأثیرگذاری و جذب امکانات جامعه، به یک برند قابل اعتماد برای همگان برسند.
متن سخنان رئیس جمهور به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
بسیار خوشحالم که در روز میلاد با سعادت سبط اکبر رسول خدا (ص)، کریم اهل بیت (ع) حضرت مجتبی (ع) در جمع عزیزانی هستیم که بخشی یا همه وقت و توان خود را برای خیر و نیکوکاری وقف کردند.
امام مجتبی (ع)، امام صلح، صبر، احسان و نیکوکاری بود. در تاریخ نکات بسیار زیادی وجود دارد و شما هم در کتب تاریخی یا در سخنرانیها آن نکات را شنیدید. البته همه ائمه هدی (ع) و پیامبر اسلام (ص) اینجنین بودند اما هر امامی به مناسبت ویژگی مقطع تاریخیاش، یکی از صفات بلند انسانی ظهور و بروز بیشتر پیدا کرد.
در شهامت، شجاعت، ایثار و فداکاری همه مثل هم بودند اما در یک مقطع تاریخی برای امام حسین (ع)، شرایطی پیش آمد که مظهر ایثار و فداکاری و ثارالله شد.
همه ائمه هدی (ع) دارای مظلومیت فراوان بودند اما در زندگی امیرالمؤمنین علی (ع) اوج مظلومیت را مشاهده میکنیم. در تاریخ کمتر کسی را مییابیم که توأم با آن همه شهامت، شجاعت، ایثار، اخلاق و فداکاری، آن همه مظلوم باشد. در جامعه خودش چه آن زمانی که حاکم بوده، چه آن زمانی که خانهنشین بوده در هر دو دوره، امیر المؤمنین علی (ع) دارای مظلومیت فوقالعاده است.
اساساً افتخار میکنیم که پیرو اسلام، پیامبر اسلام (ص) و پیرو ائمه هدی (ع) و شیوه آنها هستیم. در سایه بهرهبرداری از آن اوج و شکوه و اخلاق، هر یک از ائمه هدی (ع) است که میتوانیم یک زندگی خوب و مورد رضای حق را بسازیم.
اساساً خداوند خلقت این عالم را اینگونه آفریده است. " وَرَفَعْنَا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ"، از لحاظ فکری، استعداد، توانمندی، قدرت بدنی، زیبایی، فصاحت و خوشبیان بودن همه یکسان نیستند. هر کدام یک ویژگیهایی دارند، اما اینگونه نیست که انسانی را بیابیم که دارای ویژگی بلندی نباشد. ما باید فرصتی را ایجاد کنیم که آن استعداد بروز پیدا کند.
اساساً فلسفه کل خلقت این است که به یک نقطهای برسیم که استعداد درونی ما بروز و ظهور پیدا کند.
اگر آیات قرآن مجید را مطالعه کنید یا وقتی استماع میکنید و میشنوید، میبینید بسیاری از کارها را خداوند میگوید ما این کارها را قرار دادیم تا شما نیکوکار، اهل فکر و تقوا باشید.
اما در آیاتی است که فلسفه نهایی احسان، نیکوکاری، تقوا، ایثار، جهاد و فداکاری، فلاح است. «لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ»، فلاح و رستگاری که همان در اذان هم میگوئیم حی علی الفلاح که یکی از شعارهای اذان ماست، فلاح یعنی آن جایگاهی که استعدادهای انسانی شکوفا میشود. به زراعت هم میگویند فلاحت، فلاحت و زراعت یعنی زارع، بذر را در زمین مینشاند و شکوفایش میکند و از یک دانه گندم به تعبیر قرآن خوشههای متعدد و از هر خوشهای دانههای فراوان را به ثمر مینشاند.
منبع: مهر